نشست علمی – پژوهشی
بررسی نسبت وحدت اسلامی و تبری از دیدگاه فقه
سخنران: حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای راسخی
تاریخ: دوشنبه، 18/11/1395
ساعت: 9 - 10
مکان: حسینیه موسسه آموزش عالی بنت الهدی
تقریر کننده: فهیمه سادات حسینی
تقریر سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای راسخی:
جلسه اول:
از موضوعات جامعه ی امروز که مورد بحث و مناقشه و مناظره واقع شده، مسئله ی وحدت و تبری است. بدین معنا که چگونه می توان هم تبری داشت و هم وحدت اسلامی را حفظ کرد؟ این موضوع از موضوعات قابل بحث در بین مردم عوام و صاحب نظران می باشد.
برای تبیین این مسئله، ابتدا باید به سئوالات ذیل پاسخ داد:
1. تبری به چه معناست؟
2. وحدت به چه معناست؟
3. چه ارتباطی بین تبری و وحدت برقرار است؟ آیا رابطه ی تناقض وجود دارد یا اینکه امکان جمع بین آندو وجود دارد؟
برای پاسخگویی بدین سئوالات، لازم است تا ریشه های تبری در فقه مورد بررسی قرار گیرد.
تبری و ریشه های آن در فقه اسلام
تبری یکی از فروع دین اسلام است که در روایات زیادی نسبت به آن تأکید شده است.
امام صادق 7 از پیامبر 9 نقل روایت می کند و می فرمایند: «رسول خدا 9 از اصحاب خود پرسیدند: کدام یک از پایه های ایمان محکم تر است تا انسان به آن چنگ بزند؟ بعضی از اصحاب گفتند: خداوند و رسول خداوند آگاه تر است. اما بعضی گفتند: نماز، برخی گفتند: زکات، روزه، حج، عمره و ... . رسول خدا 9 فرمودند: تمام مواردی که شما گفتید، فضیلت است، اما هیچ کدام از آنها، پایه ی محکم ایمان نمی باشد. بلکه استوارترین پایه ی ایمان، حب و بغض در راه خداوند و دوستی با دوستان خداوند و دشمنی با دشمنان خداوند است». [1]
امام باقر 7 فرموده اند: آیا دین جز حب و بغض است؟ [2]
حسن بن راشد به امام صادق 7 می گوید: فدایتان شوم، آیا به غیر از دو عید قربان و فطر برای مسلمانان عیدی هست؟ امام صادق 7 در جواب می فرمایند: بله. آن روز، روزی است که حضرت علی 7 به عنوان علم برای مسلمانان قرار داده شده اند و آن روز بزرگتر و با فضیلت تر از آن دو روز است. حسن بن راشد، مجدد از حضرت می پرسند که چه عملی سزاوار است تا در آن روز انجام گیرد؟ حضرت می فرمایند: آن روز را روزه بدار و بسیار بر رسول خدا 9 صلوات بفرست و از کسانی که در حق ایشان ظلم کردند، تبری بجوی. [3]
