نشست علمی – پژوهشی
بررسی نسبت وحدت
اسلامی و تبری از
دیدگاه فقه
سخنران: حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای راسخی
تاریخ: دوشنبه، 18/11/1395
ساعت: 9 - 10
مکان: حسینیه موسسه آموزش عالی بنت الهدی
تقریر کننده: فهیمه سادات حسینی
تقریر سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای
راسخی:
جلسه اول:
از موضوعات جامعه ی امروز که مورد بحث و مناقشه
و مناظره واقع شده، مسئله ی وحدت و تبری است. بدین معنا که چگونه می توان هم تبری
داشت و هم وحدت اسلامی را حفظ کرد؟ این موضوع از موضوعات قابل بحث در بین مردم
عوام و صاحب نظران می باشد.
برای تبیین این مسئله، ابتدا باید به سئوالات
ذیل پاسخ داد:
1.
تبری به چه معناست؟
2.
وحدت به چه معناست؟
3.
چه ارتباطی بین تبری
و وحدت برقرار است؟ آیا رابطه ی تناقض وجود دارد یا اینکه امکان جمع بین آندو وجود
دارد؟
برای پاسخگویی بدین سئوالات، لازم است تا ریشه
های تبری در فقه مورد بررسی قرار گیرد.
تبری و ریشه های آن در فقه اسلام
تبری یکی از فروع دین اسلام است که در روایات
زیادی نسبت به آن تأکید شده است.
امام صادق 7 از پیامبر 9 نقل روایت می کند و می فرمایند: «رسول خدا 9 از
اصحاب خود پرسیدند: کدام یک از پایه های ایمان محکم تر است تا انسان به آن چنگ
بزند؟ بعضی از اصحاب گفتند: خداوند و رسول خداوند آگاه تر است. اما بعضی گفتند:
نماز، برخی گفتند: زکات، روزه، حج، عمره و ... . رسول خدا 9 فرمودند:
تمام مواردی که شما گفتید، فضیلت است، اما هیچ کدام از آنها، پایه ی محکم ایمان
نمی باشد. بلکه استوارترین پایه ی ایمان، حب و بغض در راه خداوند و دوستی با
دوستان خداوند و دشمنی با دشمنان خداوند است».
امام
باقر 7 فرموده
اند: آیا دین جز حب و بغض است؟
حسن بن راشد به امام صادق 7 می گوید: فدایتان شوم، آیا به غیر از دو عید قربان
و فطر برای مسلمانان عیدی هست؟ امام صادق 7 در جواب می فرمایند: بله. آن روز، روزی است که حضرت
علی 7 به
عنوان علم برای مسلمانان قرار داده شده
اند و آن روز بزرگتر و با فضیلت تر از آن دو روز است. حسن بن راشد، مجدد از حضرت می پرسند که چه عملی سزاوار
است تا در آن روز انجام گیرد؟ حضرت می فرمایند: آن روز را روزه بدار و بسیار بر
رسول خدا 9
صلوات بفرست و از کسانی که در حق ایشان ظلم کردند، تبری بجوی.